Podchodzę do myśliwego i mówię.
- Mag ci się zawsze przyda.
Po czym się uśmiechnąłem,usiadłem i zacząłem czekać na resztę załogi.

Kiedy już zjawiły się dwie osoby wyglądało na to że to już koniec, myśliwy nie wyglądał na specjalnie zadowolonego ale po chwili odrzekł:
- Witajcie, moi drodzy. Niestety jest już sporo po północy i wydaje mi się że nikt już nie przyjdzie. A więc dobrze, w ogłoszeniu przeczytaliście że mam mapę do skarbu oto ona.
Po tym pokazał wam starą, brudną, podmokłą mapę.
- Dobrze a więc ruszajcie za mną.
Po wypowiedzeniu tych słów myśliwy ruszył na zachód od karczmy.

Wyszedłem za moimi współtowarzyszami.
Gdy usłyszałem pytanie Lethana uśmiechnąłem się i odpowiedziałem.
- Jestem Roki. Jakby ci się coś stało mogę cię uleczyć.

Szybko wypowiedziałem formułkę małej kuli ognia i strzeliłem ją w harpię.

Harpia od razu ruszyła w waszą stronę, kula ognia rzucona przez Rokiego od razu zagłuszyła harpię dzięki czemu Lethar zdołał zadać jej kilka silnych ciosów w skrzydła, które zaczęły krwawić jednak pazurami zadrapała go po szyi. Myśliwy nic nie odpowiedział na pytanie Lethara tylko wyciągnął długi łuk oraz kilka strzał i zaczął strzelać do harpii, pierwsza strzała trafiła w lewe skrzydło.

Jeszcze raz rzuciłem kulę ognia.
Od razu, gdy tylko odsapnąłem, rzuciłem Małe Leczenie na Lethana, by jak najszybciej uleczyć jego ranę, by nie doszło do poważniejszych szkód.

Lethan czując lekkie podniecenie, wykonał pchnięcie w brzuch harpii. Ilość ran jakie otrzymała, ograniczała jej ruchy. Niestety, tylko Lethan mógł otrzymywać rany, gdyż to on walczył z bliska.